- کارفرما: وزارت صنعت، معدن و تجارت
- مجری: بنیاد تعاون ارتش جمهوری اسلامی ایران
- تاریخ انجام: ۱۳۹۲
- نوع طرح: کاربردی
شرح مختصری از طرح
این طرح ملی با هدف طراحی سیستم لجستیک الکترونیکی جهت فعالیت‌های حملونقل کالا در سطح کشور اجرا شده‌است. لجستیک الکترونیک را میتوان بکارگیری سیستم‌ها، ابزارهای اطلاعاتی و اینترنت به عنوان رسانه ارتباطی مدرن جهت برنامه‌ریزی و اجرای فرآیندهای لجستیک در زنجیره تأمین دانست.
آنچه این طرح در پی انجام آن بوده‌است، طراحی سامانه‌های مختلفی بوده که به صورت یکپارچه در قالب سیستم لجستیک الکترونیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. انجام این پروژه در چهار فاز طراحی شده است: (فاز ۱) سامانه مدیریت ناوگان، (فاز ۲) سیستم لجستیک، (فاز ۳) خدمات ارزش افزوده و (فاز ۴) سرویس بارنامه الکترونیکی. در واقع فازهای طرح منطبق با اجزای معماری سیستم لجستیک الکترونیک مورد طراحی هستند.
فاز اول: سامانه مدیریت ناوگان
سامانه مدیریت ناوگان یک ابزار دقیق مدیریتی جهت نظارت کامل و آسان بر وضعیت عملکرد ناوگان خودروها و همچنین کنترل و برنامه‌ریزی بهینه امور مربوطه می باشد. سیستم مدیریت ناوگان یک ابزار مدیریتی جهت کنترل و نظارت بر عملکرد خودروها می‌باشد و از آن میتوان در حوزه‌های مختلف تصمیم‌گیری و مدیریت منابع سازمان استفاده کرد. این سیستم تلفیقی از فناوری‌های مختلف همانند سیستم‌های اطلاعاتی، سیستم مکان‌یابی جغرافیایی (GPS)، سیستم‌های کنترل از راه دور و سیستم‌های نوین پیام‌رسانی می‌باشد.
فاز دوم: سیستم لجستیک
سیستم لجستیک کلیه فعالیت‌های یک شرکت حملونقل اعم از مسائل فنی و ارتباطی، مسائل مالی، نگهداری و پشتیبانی، مدیریت و استراتژیک را مدیریت می‌نماید که جهت اتوماسیون شرکت بکار می‌رود. این سیستم یک سامانه یکپارچه اطلاعاتی شرکت تلقی میگردد. قابلیت ها و توانمندی‌های این طرح عبارتند از: (۱) ساختارهای دادهای نگهداری انواع بسته بندی، انواع وسایل نقلیه، انواع بارگیر، محاسبات مسافتی و مشخصات سهم هر سرویس برای بخش‌های مختلف، (۲) ثبت برگ خروج، (۳) پیش بینی حمل و بارگیری روزانه، (۴) ثبت بارنامه های صادره، (۵) جستجوی بارنامه‌ها بر‌اساس کلیه مشخصات، (۶) تهیه صورت‌حساب صاحب کالا، (۷) نرخ کرایه حمل محصولات، (۸) مباحث مالی مانند: علی‌الحساب‌های پرداختی، مبالغ و چک‌های پرداختی و تسویه کارکرد، کنترل و محاسبات بارنامه، تولید سند حسابداری کارکرد رانندگان، (۹) تولید انواع گزارشات.
فاز سوم: خدمات ارزش افزوده
سرویس‌های ارزش‌افزوده سرویس‌هایی هستند که بر روی ساختار اطلاعاتی سرویس‌های زیرین عمل می‌کنند و خدماتی جامع‌تر و کامل‌تر را در اختبار کاربران قرار می‌دهند. این مجموعه سرویس‌ها به صورت‌های غیر مالکیتی مانند تراکنش و یا مدت‌دار زمانی به مشتریان و مصرف‌کنندگان ارائه می‌شود. دلیل این موضوع ماهیت اصلی این نوع سرویس‌ها و از طرف دیگر نیازمندی به کلیه زیر‌ساخت‌های اطلاعاتی دیگر می‌باشد. نمونه سرویس ارائه‌شده در این بخش باریابی الکترونیکی است. در این سرویس صاحبان بار، دارندگان وسیله نقلیه، شرکت های حمل بار و تحویل‌گیرنده در سامانه‌ای متمرکز ثبت نام می‌نمایند. در این سامانه کلیه عملیات تخصیص بار به صورت اتوماتیک صورت می‌پذیرد.
فاز چهارم: سرویس بارنامه الکترونیکی
در حال حاضر بارنامه‌ها به صورت دستی تولید می‌شوند. مشکلات موجود در این بخش، شامل مصرف مقدار قابل توجهی کاغذ و عدم تمرکز در ارتباطات ثانویه با سازمانهای مربوطه می‌باشد. سازمانهای مرتبط با بارنامه عبارتند از بانک، بیمه ها، پلیس‌راه و غیره که درصورت استفاده از سیستم مجتمع صدور بارنامه الکترونیکی نه تنها ارتباطات با سازمانهای ذیربط با سرعت، دقت و امنیت برقرار می‌شود بلکه فاصله‌های زمانی ایجاد شده جهت ارسال و دریافت این اطلاعات به صورت دستی از بین خواهد‌رفت. صدور بارنامه الکترونیکی میتواند به صورت یک سیستم آماده در اختیار سازمان مربوطه قرار گیرد و یا به صورت تراکنشی شروع به خدمت‌دهی کند.
اهداف اصلی طرح
- رصد نحوه توزیع کالا از مبدأ تا مقصد (یکپارچگی و قابل ردیابی بودن).
- از طریق طرح ملی مدیریت زنجیره تأمین الکترونیکی، قابلیت به اشتراک‌گذاری زنجیره تأمین فراهم می‌شود، هزینه‌ها کاهش می‌یابد و ضمن ارتقای بهره‌وری، کشور به قطب (هاب) منطقه تبدیل خواهد شد.
- جلوگیری از حملونقل مضاعف بار است.
منبع:
ماهنامه علمی- تخصصی لجستیک و زنجیره تأمین؛ شماره ۱۸؛ شهریور ۱۳۹۲.
){kind=link}